2.3.09


Cólleme outra vez, abrázame agora. Camiñemos xuntos de novo, así, abrazados.

Non te mirarei ós ollos, porque temo perderme en ti. De novo.

Non te rozarei siquera, porque non soportaría volver a adicción que cría superada hai tempo.

Pero...estamos tan preto outra vez...que por uns segundos quero soñar en pasado.

...déixame soñar...non me roubes a fantasía.

3 puntadas:

Chousa da Alcandra dijo...

Roubar fantasías debería estar tipificado no Código Penal con durísimos castigos, unicamente atenuados se a roubada (neste caso) nin roza nin mira aos ollos cando lle pide camiñar abrazados...
(Como raio se fai iso?)

Anónimo dijo...

Falar por falar en medio da xente, finxir unhas risas, algunha ollada lixeira e de esguello... pero cuidate de que os nosos corpos aínda como sen querer se volvan rozar, que as nosas miradas se crucen... porque os dous sabemos o que pasaría.

இலை Bohemia இலை dijo...

Tienes un rinconcito con alma y unas gotitas de magia...Las magenes son peciosas...

Saludos