puxen o meu corazón nas túas mans...levaba millóns de caricias, fío para coser abrazos, bicos apaixoados...
...hoxe devólvesmo...debéndome caricias, sen fío pero con agullas, con bicos fríos...
...e xa non late en min
...hoxe devólvesmo...debéndome caricias, sen fío pero con agullas, con bicos fríos...
...e xa non late en min
4 puntadas:
Lembra, Carapuchiña, que non todos somos ciruxáns cardiovasculares; polo que non debes ter en conta o paro cardíaco.
Eso sí, o de desenfiar a agulla non ten perdón!. Ou si?
seguro que hai moitos máis costureiros dispostos a porlle fío...
:D
Estou con Myself.
Un bico
quen fora xastre ou tan sequera zapateiro remendón para enfiar unha desas agullas e facerche un sete nese corazón.
Publicar un comentario