15.4.10 by Carapuchiña Vermella


e mentras me contas -pretendendo convencerme-
o ben que che vai a vida

sorrío, asinto

penso

en lamerche os pezóns que
-traicioneiros-
asoman baixo a camisa de liño

penso

[eu sí sei facerche feliz]

6 puntadas:

fonsilleda dijo...
16/4/10 12:03

¡¡Que gráfico!. Encantoume e o sorriso colocóuseme.
Bicos.

P.D.Sinto a tardanza, estiven un par de días fora e estou póndome ao día.

matrioska_verde dijo...
17/4/10 19:54

fun quen de ver ós protagonistas mirándose, cada un pensando para dentro de sí...

puiden sentir o desexo amoroso.

biquiños,

A do outro lado da xanela dijo...
18/4/10 12:35

Pois que lle den.

Que perde a oportunidade de que lle fagas feliz.

(Nese intre, o teu sorriso debería ser meirande).

Bico!

xenevra dijo...
19/4/10 01:28

Cantos contos se podían ter evitado se miraramos máis a quen temos a carón nosa.
Un pracer seguir as túas pegadas (e non o digo polo dos pensamentos baixo da camisa ;))

Chousa da Alcandra dijo...
26/4/10 00:18

Por riba da camisa non convén lamberllos. Sobre todo despois de comer chocolate!

iriana dijo...
4/5/10 11:44

No sabes como lo entiendo...

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)