Cosendo abrazos

Pedíume que volvera o que escoita na miña ialma.
Disque mellor deixar de gardar.
Que coas palabras espanto a dor.

Non sei si concordo.

Só sei que as pantasmas acubillan na escuridade da ialma.
Que unha vez máis abro esta fiestra.
Que sinceramente quero que marchen.

Aínda que para este parto non se inventase aínda anestesia.