Un día, hai moitos días, descubrín a porta da muralla na que se agochaba.
Collín a chave e pechei por dentro.
Dentro había un mundo. Con mar. A súa beira paseabamos polas estrelas.
Hoxe só hai un valado, baixiño. Non ten porta. Nin chave. Pero eu non podo saltalo.
2 puntadas:
Así somos os humáns: a grandes males, grandes remedios.
En todo caso; preguntáchelle se quería saltalo él?
e com uma escada?
beijos
Publicar un comentario