4.1.09



Quixen crer que xogabas conmigo. Pero xogabas sen min. 

Lía entre liñas; ata os puntos e coma.  Agora sei que non escribías nada.

Merquei uns tacóns de agulla. Mudei o meu vestiario para gustarche. Sería iso, pensei.

Pero era máis fácil que todo iso. E máis duro.

É só un corazón aristocrático.

3 puntadas:

Chousa da Alcandra dijo...

E despois din que as costureiriñas acaban padecendo o mal da vista por mór das puntadiñas medidas que tedes que dar; e mira ti por onde vai ser por andar lendo entre liñas...

Os tacóns de agulla poda que eleven esbelteces, pero baixa columnas vertebrais. Hai que usalos con moderación!

Bicos (como moito) aburguesados.

AdIvInA aDiViNaNzA... dijo...

f-l-i-p-o ...

contigo...

con lo que escribes...

y como lo escribes...

me encanta/as

**

Unknown dijo...

Cousa Linda :D

Non sei se con aristocracia ou non pero nos tes enamorados jajaja

Besiños