Quero unha cervexa. Negra. Unha cervexa de abril...
Porque as burbullas fanme cóxegas no estómago.
...cóxegas no estómago...como cando me quitabas a roupa...
Calendario Románico de Galicia 2025 do Sorriso de Daniel
Hace 1 semana
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
8 puntadas:
Podo entender as cóxegas que se sinten cando che quitan a roupa...pero comparalas co desexo de dunha cervexa non.
Son algo parva, pero quero aprender.
Gústame moito como escribes. Pero escribes moi pouco. Poida que ese sexa o segredo.
Estou bastante de acordo con A.C.; as cóxegas cando che ispen sí, pero case nada que ver coas que che poida producir unha cervexa, aínda que sexa tostada e fresquita. De todos os xeitos, o bo, se breve, dúas veces bo
Bicos
é fermoso... moi fermoso.
pero moito.
sutil, suave, leve...
gustábame moito sentir as cóxegas no estomágo cando me espias...pero marchaches...
...por iso me apetece unha cervexa...porque as túas mans xa non me desnudan...quero sentir as cóxegas que me fai a cervexa no estómago e imaxinar que a roupa esvara polas cadeiras...
Non hai como puntualizar.
Todo poden ser similitudes e onde menos se espera aparece a cadratura do círculo.
Que bebas con gusto e que te ispan moitas veces con gusto tamén!
Fai tempo escribín un conto moi curtiño en galego, acordeime agora mentres buscaba algunhas cousiñas polo blog, e pensei que me gustaría que o leras e si tes a ben que me dixeras o que che parece.
http://congoyyo.blogspot.com/2008/11/o-mal-das-mareas_12.html
bicos,
Non está mal tentar atopar por outros métodos artificiais sustituto das sensacións perdidas...
aínda que no fondo, nunca cheguen a ser o mesmo.
Bico!
Non hai que lembrar o pasado. Hai que vivir o presente e se é con cerevexa negra, que sexa. Eu tomaría ao teu carón un café negro cuns pingos de augardente. É o meu combinado favorito e creo que nel prende facilmente o amor e o sexo.
Un bico
Publicar un comentario